Początkowo drewniany zamek stał się fortecą nie do zdobycia, w której w drugiej połowie XI wieku osiedliła się rodzina Clisson. Drewniana palisada (lub „clisse”) ustąpiła miejsca w XII wieku kamiennemu zamkowi z coraz bardziej wyszukanymi systemami obronnymi. W XV wieku stanowił puknt strategiczny chroniący granicę Księstwa Bretanii. Twierdza, będąca zarówno zamkiem obronnym, jak i rezydencją senioralną, a następnie książęcą, została opuszczona przez właścicieli z drugiej połowy XVII wieku, zanim została spalona podczas wojny wandejskiej (1793 rok).
Jedną z kobiet związaną z zamkiem w Clisson jest Jeanne de Belleville – kobieta piratka, Bretońska Tygrysica lub jak kto woli Krwawa Lwica. Skąd te przydomki? Oto krótka opowieść:
W trakcie walk o sukcesję Bretanii, które miały miejsce w ramach wojny stuletniej, król Francji osobiście dokonał egzekucji oraz upokorzenia bretońskiego barona, Oliviera IV de Clisson. W odpowiedzi na to działanie, jego żona, Jeanne de Belleville, złożyła przysięgę przed Bogiem, że Francja za to zapłaci – zarówno na lądzie, jak i na morzu.
Według legendy, Jeanne popłynęła z Clisson do miasta Nantes, w towarzystwie dwóch małych synów, aby pokazać im głowę ojca wywieszoną przy bramach miasta. Następnie rozprzedając pozostałe ziemie, zebrała niewielki oddział lojalnych ludzi, z którymi zaatakowała siły profrancuskie w Bretanii, notorycznie dokonując masakry garnizonu Chateau Thébaut. Pladrowała zamki, paliła wsie. Kiedy sytuacja na lądzie stała się zbyt niebezpieczna, przeniosła się na morze, ale jej statek zatonął podczas sztormu, pozostawiając ją i jej synów na dryfie w małej łódce. Zanim dotarli na ląd, młodsze dziecko zmarło. Ona i jej drugi syn szukali schronienia w Anglii.
Z pomocą Edwarda III (króla Anglii) wyposażyła trzy kolejne statki. Malując je na czarno i farbując żagle na czerwono, polowała na francuskie statki wzdłuż kanału La Manche. Ilekroć pojmała francuskiego szlachcica, ścinała mu głowę własnymi rękami, ale zawsze zostawiała jednego lub dwóch członków załogi przy życiu, aby zdali raport o swoich działaniach królowi Filipowi VI. Stała się znana jako Lwica Bretanii. Przez niektórych piętnowana i uważana za potwora, przez innych wychwalana jako bohaterka.
Skomentuj